خود ابرازی چیست؟

خود ابرازی به معنای نشان دادن بی کم و کاست وجود خود است، به طوری که خود انسان آرامش بیشتری احساس کرده و برای وجود خود به همان شکلی که هست ارزش کافی را قائل شود. در این مطلب بیشتر به این سوال پاسخ خواهیم داد که خود ابرازی چیست؟ پس با ما در ادامه این مطلب همراه باشید.

خود ابرازی چیست؟

یک فرد در جامعه باید سعی کند همواره شخصیتی مستقل از خواسته های دیگران را نشان دهد تا به آرامش درونی دست یافته و دارای عزت نفس کافی شود. در حقیقت این موضوع که سعی نکنیم خود را به تصویر غیر حقیقی که دیگران برای ما ترجیح می‌دهند درآوریم،

از ساختن خود غیر واقعی‌مان پرهیز کرده و حقیقت وجود خود را بی کم و کاست و بدون در نظر گرفتن خواست دیگران نشان دهیم، به نوعی توانایی خود ابرازی را دارا هستیم و در حقیقت عزت نفس بالایی هم داریم.

عزت نفس به معنای ارزش قائل شدن برای وجود خود فرد می‌باشد که بدین وسیله فرد از انجام برخی رفتارها و کارها که هم سنگ با ارزشی که برای خود قائل است نمی‌باشد، پرهیز می‌نماید. در واقع یکی از اصلی ترین نشانه های افرادی که عزت نفس بالایی دارند و ارزش زیادی برای وجود خود قائل هستند، همین داشتن ویژگی خود ابرازی است.

انسان های با عزت نفس کم بخشی از وجود و هویت خود را طوری که هست نشان نمی‌دهند و طوری خود را ابراز می‌کنند که مورد توجه دیگران واقع شوند. البته خود ابرازی به معنای جامعه گریزی نیست و نباید این تلقی را داشت که هر چه را که دیگران از آن بیزارند باید انجام دهیم.

تعریف مهارت خود ابرازی

حتما دیده‌اید برخی افراد هستند که در جمع به راحتی ابراز وجود می‌کنند. به طور ساده می‌توان گفت چنین افرادی مهارت خود ابرازی بالایی دارند. فردی که مهارت خود ابرازی دارد به خوبی می‌تواند احساسات و رفتارهای حقیقی خود را بروز دهد و به خاطر خوش آمد دیگران خود را به طور غیر واقعی نشان ندهد.

البته این کار با رعایت حقوق دیگران همراه است و هرگز بدین معنا نیست که فرد دارای مهارت خود ابرازی، دیگران را برنجاند و یا طوری رفتار کند که دیگران ناراحت شوند. فرد با ابراز وجود کردن در حقیقت سعی می‌کند در اجتماع، حق خود را بگیرد و مذاکرات را هم به سود خود مدیریت کند.

آیا خود ابزاری به معنای خود خواهی و پرخاشگری است؟

فردی که خود ابرازی را به خوبی در وجود خود دارد، می‌تواند در مذاکرات رو در رو و به طور کلی در اجتماع به راحتی بدون ترس روی پای خود ایستاده و بدون تعدی به حقوق دیگران، احساسات و نظرات حقیقی خود را بیان کنند و از حقوق خود به صورت علنی و با صلابت دفاع کنند. اما مرز باریکی میان خود ابرازی و پرخاش وجود دارد که حتما باید مدنظر قرار داده شود.

یعنی صادقانه حرف خود را زدن نباید به معنای تعدی به حقوق دیگران و رفتار پرخاشگرانه، تلقی شود. فردی که خود ابرازی بالایی دارد قطعا سلطه پذیر نیست. اما این بدین معنی نیست که سلطه گر بوده و به حقوق دیگران احترام نگذارد. کسی که خود ابزاری بالایی دارد در حقیقت به خوبی به حقوق خود احترام می‌گذارد.

تقابل با اطرافیان

چنین فردی به طور متقابل این حقوق را برای دیگران هم قائل است. این در حالی است که افرادی که خودخواه هستند فقط برای خود، حق قائلند و به عقاید خود اهمیت بالایی می‌دهند، ولی هرگز برای دیگران همان حقوق را به طور متقابل قائل نیستند و بعضا با پرخاش، دیگران را از حقوق حقه خود محروم می‌کنند. این افراد در حقیقت مرتب در حال تعدی به حقوق سایرین هستند و نمی توان آن‌ها را افرادی خود ابراز دانست.

بلکه این افراد به نوعی ضد اجتماعی هستند و در جمع چیزی جز منافع خود را نمی‌بینند و اصلا برای منافع دیگران کوچکترین احترامی قائل نیستند. افراد خود ابراز به شدت حس خوبی از خود در زندگی دارند و معمولا افراد بسیار موفقی در زندگی هستند. این در حالی است که افراد سلطه گر چنین حس خوبی را ندارند و مرتب با سایرین در حال نزاع هستند.

در حقیقت یک فردی که خود ابرازی را در خود به شکل مناسبی داراست، دارای مهارت جرات ورزیدن است. چنین فردی به قاطعیت می‌تواند روی حرف حق خود پافشاری کرده و در برابر فشارها تسلیم نشود.

همچنین می‌تواند مهارت نه گفتن را به خوبی در خود نهادینه کند. زیرا با جرات ورزیدن می‌تواند برای مصلحت خود دل خوشی دیگران را نادیده گرفته و برای دفاع از حق خود در برابر حرف ناحق و خواسته‌ی زورگویانه، سر تسلیم فرود نیاورد و نه بگوید. در ادامه مطلب، این موضوع به طور کامل تر در مقاله هوش هیجانی چیست؟ توضیح داده شده است.

خود ابرازی ذاتی است یا اکتسابی؟

در این مورد نمی‌توان هیچ یک از گزینه‌ها را رد کرد. زیرا برخی افراد به صورت ذاتی دارای عزت نفس بالایی هستند و اصلا خود را برای رضایت دیگران به صورت آن چیزی که نیستند، نشان نمی‌دهند. این افراد حتی از سنین بسیار کم نیز چنین عمل می‌کنند و مشخص است که این مهارت را به صورت ذاتی دارا می‌باشند.

اما این بدان معنا نیست که سایرین که از طفولیت این خصوصیت را در خود نداشته‌اند، نمی‌توانند آن را در خود پرورش دهند. در حقیقت با انجام تکنیک‌ها و یادگیری روش‌هایی، می‌شود خصوصیت خود ابرازی را در هر فردی تقویت کرد. پس می توان گفت علیرغم اینکه برخی افراد این خصوصیت را به صورت ذاتی در خود دارند،

امکان به دست آوردن آن به صورت اکتسابی نیز کاملا وجود دارد. پس نباید هرگز ناامید شد و فکر کرد که فردی که عزت نفس پایین و مهارت خود ابرازی کمی دارد، دیگر نمی‌تواند خود را تقویت نماید. بلکه باید با آموزش‌های اصولی و تمرین و ممارست و جدی بودن و البته داشتن صبر، خود را به این مهارت های کاربردی که در نهایت به بالا رفتن عزت نفس فرد منتج می‌شود، مجهز نماید.

تعریف جرات ورزیدن

حتما در طول زندگی دیده‌اید که به برخی افراد لقب پر دل و جرات می‌دهند. این به معنای خروس جنگی بودن این افراد نیست. بلکه این افراد به طور عمومی سلطه پذیر نیستند و برای دفاع از حقوق خود بشدت محکم و با شجاعت عمل می‌کنند. خصوصیت جرات ورزیدن از ویژگی هایی است که افرادی که از خود ابرازی بالایی برخوردارند، آن را نیز در خود دارند. این مهارت رفتاری هرگز نفی کننده عاطفی بودن، صمیمی بودن، مهربانی و انسانیت چنین افرادی نیست. زیرا شجاعت را هرگز نباید به قلدری و تعدی به حقوق سایرین معنا کرد.

برخی افرادی که دارای خود ابرازی کمی هستند از طرد شدن از جمع‌ها هراس دارند و سعی می‌کنند همواره طوری رفتار کنند که فقط خشنودی دیگران را به دنبال داشته باشد. هر چند که خواسته دیگران کاملا به ناحق هم باشد. این افراد با کمترین جرات در روابط اجتماعی حاضر می‌شوند.

مهارت نه گفتن

به طور کلی می‌توان گفت که جرات ورزی یک مهارت بسیار کاربردی است که به ما می‌آموزد ضمن احترام به حقوق دیگران و عدم تعدی به حقوق آنان، از مواضع و حقوق خود دفاع کنیم و از حق خود کوتاه نیاییم. در این شرایط نه در وضعیت منفعلانه هستیم که از حق خود بگذریم و نه در حالت پرخاش‌گرایانه که حدود احترام از بین برود و به نزاع وارد شویم.

تعریف جامع تر جرات ورزیدن بدین گونه است که بر طبق آن، مهارت جرات‌ ورزی یک خصوصیت رفتاری است که مشخصه آن رفتار اجتماعی مثبت به‌ منظور دفاع از حق یا رسیدن به هدف است. در حقیقت رفتار جرات ورزانه همراه با اعتدال است که نه در آن اجازه صلب شدن حق خود را به دیگران می‌دهیم و نه به حق دیگران تعدی می‌کنیم.

مهارت جرات ورزیدن لازمه کار مدیریت

مدیران در هر کسب و کار و سازمانی بیش از همه باید مهارت جرات ورزیدن را دارا باشند. حتی یک مدیر موفق باید مهارت جرات ورزیدن را به کارکنان خود هم آموزش دهد. نوعی نگرانی ممکن است در برخی مدیران وجود داشته باشد، که آموزش جرات ورزی و ابراز وجود به کارکنان ممکن است آنها را جسور کند و فرآیند مدیریت را برای آنها دشوار سازد.

اما در حقیقت جرات ورزی صداقت و شفافیت را در سازمان افزایش می‌دهد و در نتیجه بازده سازمان بهبود پیدا می‌کند. انسان جرات ورز، افکار، احساسات، نیازها، انتقادات و شکایت‌های خود را به جای اینکه پشت سر مدیر یا مجموعه مطرح کند، به صورت قاطعانه و شفاف، احساسات در برابر خود مدیر مطرح می‌کند و این افکار و ایده ها که به آن مسئولیت پذیری گفته می شود می‌تواند عصای دست مدیر باشد.